- prakeikinti
- prakéikinti caus. prakeikti 1: Ans noria žmogų prakéikinti Šts. \ keikinti; iškeikinti; prakeikinti
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
iškeikinti — caus. iškeikti 3: Suvadinęs kunigus, senu dobu jį iškeikino ir tą iškeikimą ant akmeniu išruobė S.Dauk. keikinti; iškeikinti; prakeikinti … Dictionary of the Lithuanian Language